عارف شهید احمد علی نیری

🌹 عارفانه 🌹

بیشترین و بارزترین صفت ایشان ادب و مهربانی و تواضع بود. 
هیچ کس از احمد آقا بی‎ادبی ندیده بود. 
احترام و تواضع و مهربانی ایشان زبانزد بچّه‎های مسجد بود.

منبع : کتاب عارفانه ، چاپ ۱۳۹۲ ، ص ۱۰۸
[ صفحه رسمی شهید احمد علی نیری ]

🌹 عارفانه 🌹

یک سال را یادم هست که احمد آقا نتوانست برای اول محرم و شرکت در مراسم سیاه پوش کردن
مسجد امین الدوله  بیاید ؛  بچّه‎های بسیج و مسجد مشغول به کار شدند و خیلی خوب همه‎ی
شبستان را سیاه پوش کردند.
ظهر بود که احمد آقا به مسجد آمد. جمع بچّه‎ها دور هم جمع بودند. احمد آقا بی‎مقدمه نگاهی به 
در و دیوار کرد و جلو آمد. بعد گفت: بچّه‎ها دست شما درد نکنه. امّا بُغض گلویش را گرفته بود. 
 ادامه داد: شما افتخار بزرگی پیدا کردید. بچّه‎ها آقا  امام حسین (علیه السّلام) خودشان از شما تشکّر کردند .
برخی از بچّه‎ها به راحتی از کنار این جمله گذشتند ، 
امّا من که حالات ایشان را می‎دانستم ، خیلی به این جمله فکر کردم …

[ صفحه رسمی شهید احمد علی نیری ]

❤️ عاشقانه ❤️

نیامده بودی که بمانی ...
آمده بودی که نشانه باشی ...
نشانه ای از بندگی و پاکی و نور، نشانه ای از دلدادگی به حضرت حق
آمدی که بگویی حتی در این زمانه و در این کوچه خیابانها هم می شود...
می شود گُل بود و بنده خالص خدا ،کربلایی زندگی کرد و کربلایی عروج کرد
می شود  این چشم ها بینا باشد و لحظه آخر حسین (ع) برایت آغوش بگشاید.

[ صفحه رسمی شهید احمد علی نیری ]

🌹 عارفانه 🌹

هرگز ندیدیم که در امور معنوی و دینی کسی را مجبور کند، 
بلکه آن‎قدر عاشقانه از زیبایی‎های اعمال دینی می‎گفت
 تا همه به آن گفته‎ها رفتار کنند

[ صفحه رسمی شهید احمد علی نیری ]

❤️ عاشقانه ❤️

وقتی به یاد تو هستم در مسیر حضرت حق
وقتی خالی از هیاهوی اطرافم و محو تماشای تو
وقتی نگاهم محو تو می شود و خودم .
آن لحظه ، لحظه ی اوج احساس شرم من است
احساس شرم از خدایی که تو بندگی اش کردی و من بد ی اش 
من و تو را مثل هم آفرید ، هردویمان را بغل کرد ، راهنمایی کرد ولی من . . .
من جاماندم و مشغول به غیر او 
و تو رسیدی .
شرمنده ات هستم  و در تکاپوی جبران . . . . خدای نازنین همه

[ صفحه رسمی شهید احمد علی نیری ]